Çocuğunuza İzin Verin, Öğrensin

Anneler ve babalar göz bebekleri çocukları için ellerinden gelen herşeyi yapmak isterler. Hatta bazen ellerinden gelenin fazlasını yaparlar. Kendi eksiklerini, boşluklarını çocuklarına fazlasını vererek gidermeye çalışırlar. Biz üzüldük aman o üzülmesin diye fazla mı koruyucu ve tavizkar davranırlar. Herşeyin fazlası zarar olduğu gibi bu davranışlar da çocukların gelişimi için zararlıdır. Çocuğumun aman canı sıkılmasın, üzülmesin diye onu fanusta yetiştirmeyelim.

Ağlıyorsa illa susturmaya çalışmayalım, bırakalım üzülmeyi de yaşasın, görsün. Düştüyse kalkmasını bekleyelim, hata yaptıysa fark etmesini sağlayıp telafi etme fırsatını tanıyalım.

Canı sıkılıyorsa, biz çözüm üretmeyelim. Can sıkıntısı ile kendi baş edebilsin. Oyalanacak yararlı birşeyler bulmasına fırsat verelim. Çünkü dışarıdaki hayatta bu yaptıklarınızı ona kimse yapmayacak.

Gerçeklerle yüzleştiğinde ise problemleriyle baş etmeyi bilmediği için yeni sorunları olacak. Her zaman çocuğunuzun yanında olamazsınız. Bırakın sorunlarıyla baş etme tecrübesini sizin yanınızda kazansın. Sorumluluk, yükümlülük almayı öğrensin. Böylece her yerde, her koşulda öğrenip öğrendiklerini uygulayabilsin, becerilerini, yeterliliklerini görebilsin, kendini tanıyabilsin ve geliştirebilsin.

Günümüzde başarılı olmak hayattaki sorunlarımızla baş edebilme becerimizle doğru orantılıdır. Baş edebilme becerimiz ne kadar yüksekse o kadar başarılı oluruz, hayatta ayaklarımız yere o kadar sağlam basar. Büyüdüğünde sıkıntıya gelemeyecek, çok kolay boşluğa düşebilecek çocuklar yetiştirmeyelim. 

Nilüfer KABALI 
Eğitimci-Yazar